dziury
Encyklopedia PWN
aktor;
aktor.
warstwa atmosfery ziemskiej o podwyższonej zawartości ozonu; znajduje się w stratosferze na wys. 15–50 km z maksimum koncentracji ozonu na wys. 20–30 km;
teoria tłumacząca właściwości elektronowe ciał stałych w oparciu o mechanikę kwantową.
w pol. wierzeniach lud. istota przebywająca w dziurach pod podłogą i zamieniająca nowo narodzone dzieci ludzkie na swoje własne.
półprzewodniki, których przewodnictwo elektr. zależy gł. od liczby przeniesionych wskutek wzbudzenia termicznego elektronów z pasma walencyjnego do pasma przewodnictwa i pozostawionych przez nie w pasmie walencyjnym dziur.