dystrybucję
Encyklopedia PWN
strukturalizm
termin upowszechniony w latach 40. XX w.; pierwotnie oznaczał podejście i metodę badawczą stosowane w lingwistyce, następnie stał się nazwą orientacji teoretycznej w antropologii społecznej i kulturowej, badaniach literackich, religioznawstwie i psychologii.
[ang. < łac.],
studio telewizyjne, studio TV,
pomieszczenie wraz z urządzeniami techn., stanowiące zasadniczą część zespołu studyjnego ośrodka telewizyjnego, w którym realizuje się program telewizyjny i przeprowadza próby;
środki masowego przekazu, mass media, media masowe, środki masowego komunikowania,
urządzenia i instytucje, za pomocą których przesyłane są treści do bardzo licznej i zróżnicowanej publiczności; prasa, radio, telewizja, także film (kino), książki (popularne), nagrania muzyczne (płyty, kasety) oraz tzw. nowe media: magnetowid, odtwarzacz DVD, nagrania filmowe (kasety, DVD), telegazeta, telewizja satelitarna, kablowa, gry komputerowe, Internet (komputer).
Tiszapolgár kultura
archeol. kultura eneolitu rozwijająca się 3500–3200 p.n.e. we wschodniej Słowacji, na wschodnich Węgrzech i w zachodniej Rumunii, wchodząca w skład polgarskiego kręgu kulturowego;
[k. tịsopolga:r],
wielki francuski koncern paliwowy;
United Artists Corporation
amer. wytwórnia film.; jedna z gł. wytwórni Hollywood;
[junạıtıd ạ:rtısts ko:rpərẹıszən],
