polgarski krąg kulturowy
 
Encyklopedia PWN
polgarski krąg kulturowy,
archeol. kompleks kultur z przełomu neolitu i eneolitu, rozwijający się na wschód od Dunaju, gł. w dorzeczu Cisy, obejmujący wschodnie Węgry i wschodnią Słowację, datowany na IV tysiąclecie p.n.e., dawniej określany jako nadcisański;
nazwa pochodzi od regionu Polgár nad Cisą; ukształtował się na podłożu kultury bukowogórskiej, kultury wschodniosłowackiej ceramiki linearnej oraz wschodniowęgierskich grup kultury ceramiki wstęgowej rytej; w skład p.k.k. wchodzą 3 następujące po sobie kultury: kultura polgarska (najstarsza), kultura Tiszapolgár i kultura bodrogkereszturska (najmłodsza); mimo ścisłych związków genetycznych każda z nich wykształciła indywidualne cechy; widoczne aktywne kontakty z kulturą lendzielską, szczególnie w okresie trwania kultur Tiszapolgár i bodrogkereszturskiej; zazębianie się tych 2 kompleksów kulturowych jest widoczne także w Polsce, gdzie często stosuje się określenie lendzielsko-polgarski krąg kulturowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia