drawidyjski

Encyklopedia PWN

typ morfologiczny języków, w których podstawowym środkiem wyrażającym kategorie i stosunki gramatyczne jest aglutynacja;

[tamilskie aiappā ‘pan’, ‘bramin’],

mit. ind. męskie bóstwo opiekuńcze pochodzenia drawidyjskiego, czczone na południu Indii;

[‘ludzie wnęk skalnych’],

wymierające plemię pochodzenia drawidyjskiego (Drawidowie), żyjące w ind. stanie Kerala;

[tamilskie ammā ‘kobieta’, ‘matka’],

mit. ind. bóstwo żeńskie związane z ziemią i płodnością, archetyp wszystkich bogiń drawidyjskiego południa Indii;

[tamilskie aṇaṅku ‘cierpienie’, ‘nieszczęście’],

mit. ind. święta, bezosobowa siła, podstawowy element sfery sakralnej dawnego drawidyjskiego południa Indii;

Andhra Pradeś, hindi Āndhra Pradeś, telugu Āndhra Pradēś, ang. Andhra Pradesh Wymowa

stan w południowych Indiach, nad Zat. Bengalską;

Materiały dodatkowe