diagnostyczną

Encyklopedia PWN

[gr.],

fizjol. dział fizjologii zajmujący się badaniem czynności komórek organizmu lub zespołów komórek na podstawie analizy ich aktywności bioelektr., czyli wytwarzanych przez nie potencjałów bioelektrycznych,

elektrografia

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, gráphō ‘piszę’],

med. metoda badania komórek, tkanek (zwłaszcza mięśniowej i nerwowej) oraz narządów na podstawie rejestracji i analizy przebiegów czasowych potencjałów elektr. przez nie generowanych (potencjały bioelektryczne).

elektrokardiografia

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, kardía ‘serce’, gráphō ‘piszę’],

EKG,

jedna z metod diagnostycznych elektrografii polegająca na ocenie mech. czynności serca na podstawie analizy jego czynności elektr. (towarzyszącej mech. pracy serca i ją wyprzedzającej);

elektrokochleografia

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, kóchlos ‘ślimak’, ‘muszla’, gráphō ‘piszę’],

jedna z metod diagnostycznych elektrografii, wykorzystywana w badaniach stanu ucha wewn. na podstawie pomiaru czynności elektr. ślimaka, pojawiającej się pod wpływem bodźców akustycznych;

elektromiograf

[gr.],

urządzenie diagnostyczne do badania układu mięśniowo-nerwowego podczas skurczu;

endoskop

[gr. éndon ‘wewnątrz’, skopéō ‘patrzę’],

wziernik,

urządzenie umożliwiające oglądanie w celach diagnostycznych (endoskopia) obszarów ciała normalnie niedostępnych obserwacji wzrokowej (zachyłków, wnęk lub jam ciała),

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>