czynny
Encyklopedia PWN
detergenty
substancje powierzchniowo czynne, a także — detergenty złożone — ich mieszaniny z wypełniaczami, wybielaczami chemicznymi, środkami wspomagającymi i in. dodatkami;
[łac. detergens ‘czyszczący’],
góry w Japonii (Honsiu), pomiędzy górami Ōu i wybrzeżem Morza Japońskiego;
diapedeza
czynne przechodzenie krwinek, gł. obojętnochłonnych granulocytów i monocytów, przez szczeliny w ścianach naczyń włosowatych do tkanek;
[gr.],
diatermia
początkowo metoda leczn. polegająca na nagrzewaniu ciała za pomocą fal elektromagnetycznych o częst. radiowych, obecnie termin określający także generatory tych fal (stosowane w medycynie od 1928).
[gr. diá ‘przez’, thérmē ‘gorąco’],
Dioklecjan, Caius Aurelius Valerius Diocletianus, ur. ok. 245, Dalmacja, zm. 313(?), Spalatum (ob. Split),
cesarz rzymski 284–305.
direktor
telekom. bierny element niektórych anten zespołowych służący do zwiększenia kierunkowości anteny;
[łac.],
