czynny
Encyklopedia PWN
prawo podjęcie starań przez sprawcę czynu zabronionego w celu zapobieżenia ujemnym skutkom własnego zachowania się lub naprawienia wyrządzonej szkody, a także ujawnienia istotnych okoliczności popełnionego czynu albo zaniechanie dalszej działalności kryminalnej.
fiz., chem. wielkość charakteryzująca prawdopodobieństwo zajścia określonego procesu, w wyniku którego 2 układy fiz. znajdujące się w stanie początkowym i przejdą wskutek oddziaływania do stanu końcowego f;
zespół mikroorganizmów, które rozkładają organiczne składniki ścieków na proste, nietoksyczne substancje nieorganiczne;
prawo przestępstwo polegające na agresywnym zachowaniu zmierzającym do naruszenia nietykalności cielesnej lub do uszkodzenia ciała osoby podlegającej szczególnej ochronie;
powierzchniowo czynne substancje, surfaktanty,
grupa związków chemicznych, których cząsteczki są zbudowane z 2 elementów o przeciwnym powinowactwie do wody — z części hydrofobowej (o małym powinowactwie do wody) oraz części hydrofilowej (o dużym powinowactwie do wody);
ekon. ogół osób w wieku produkcyjnym, wykonujących pracę przynoszącą dochód, czyli wszyscy pracujący zawodowo;
