cis
Encyklopedia PWN
Nyíregyháza
m. w północno-wschodnich Węgrzech, na Wielkiej Niz. Węgierskiej, nad Kanałem Érpataki (połączony z Cisą przez Kanał Lónyai); ośrodek adm. komitatu Szabolcs-Szatmár-Bereg.
[nịrediha:zo] ,
ekol. zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie składników i zasobów przyrody żywej i nieożywionej;
archeol. najstarsza kultura polgarskiego kręgu kulturowego, określana też jako wczesnopolgarska, reprezentująca późny neolit na terenie wschodniej Słowacji i północno-wschodnich Węgier, datowana na 4000–3600 p.n.e.;
rabata
szt. ogrod. pasmo trawnika, kwiatów lub innych elementów (strzyżonych cisów, wazonów, rzeźb), otaczające kwaterę, parter, basen wodny albo sadzone wzdłuż drogi ogrodowej;
[niem.< hol.],
Şamaxı, Szemacha,
m. we wschodnim Azerbejdżanie, u podnóża Wielkiego Kaukazu, 70 km od stacji kol. Kürdəmir. —
Segedyn, Szeged,
m. w południowych Węgrzech, na Wielkiej Niz. Węgierskiej, nad Cisą, przy ujściu do niej Maruszy, w pobliżu granicy z Rumunią oraz Serbią; ośrodek adm. komitatu Csongrád.