rabata

rabata

[niem.< hol.],

szt. ogrod. pasmo trawnika, kwiatów lub innych elementów (strzyżonych cisów, wazonów, rzeźb), otaczające kwaterę, parter, basen wodny albo sadzone wzdłuż drogi ogrodowej;

r. tworzyły ich plast. i kolorostyczne zamknięcie; stosowane też jako zabezpieczenie parteru od strony drogi lub podbudowa szpaleru.