charakterystyka
Encyklopedia PWN
rzeźbiarz i malarz.
echolokacja
biol. zdolność niektórych zwierząt do znajdowania przeszkody lub identyfikacji ofiary na podstawie porównania charakterystyki wydanych przez siebie dźwięków z dźwiękami (echem) odbitymi od obiektu;
[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, łac. locus ‘miejsce’],
fizjografia
geogr. w geografii fiz. pojęcie określające w przeszłości (do 1939) ogólną charakterystykę warunków przyr. wybranego obszaru (budowę geol., rzeźbę, stosunki wodne, klimat, gleby, roślinność, świat zwierzęcy), a niekiedy, zwłaszcza poza Polską, utożsamiane tylko z charakterystyką geomorfologiczną;
[gr. phýsis ‘natura’, gráphō ‘piszę’],
najwybitniejszy komediopisarz polski, poeta, pamiętnikarz.
obiekty astronomiczne — kule gazowe o masach porównywalnych z masą Słońca, świecące przez znaczną część życia wskutek zachodzących w nich reakcji termojądrowych.
lampa elektronowa przeznaczona do przetwarzania sygnałów świetlnych na sygnały elektr., której działanie opiera się na wykorzystaniu zewn. zjawiska fotoelektrycznego (emisja elektronów).