centralne
Encyklopedia PWN
instancja
każdy z kolejnych stopni w systemie organów sądowych, adm., organizacji społecznych.
[łac.],
prywatny instytut badawczy,
placówka naukowo-badawcza i informacyjna,
społ. instytucja oświat. utworzona 1928 w Warszawie z Centralnego Biura Kursów dla Dorosłych (zał. 1919);
koncepcja i proces bliskiej współpracy gospodarczej, politycznej i kulturalnej państw europejskich w ramach stworzonych przez nie struktur ponadnarodowych.
ekon. proces tworzenia i trwania powiązań i współzależności gospodarczej pomiędzy krajami.
