cel
Encyklopedia PWN
prawo publiczny środek przymusu stosowany w imieniu państwa przez sąd wobec sprawcy przestępstwa lub wykroczenia, wyrażający społ. potępienie czynu zabronionego i polegający na wyrządzeniu określonej dolegliwości osobistej w takich dobrach, jak: wolność, mienie, cześć, życie.
komunizm
ideologia postulująca równość i wspólnotę w organizacji życia społecznego oraz racjonalność w kierowaniu życiem gospodarczym, głosząca nieuchronność upadku kapitalizmu i potrzebę działań dla osiągnięcia tego celu; w teorii marksistowskiej najwyższa, bezklasowa forma organizacji społecznej, następująca po kapitalizmie; ruch społeczny i polityczny wywodzący się z ideologii marksistowskiej, ukształtowany w wyniku rozłamu socjaldemokracji; w niemarksistowskiej teorii społecznej i w języku potocznym — ustrój społeczny w państwach rządzonych przez partie komunistyczne; w państwach komunistycznych określany również mianem socjalizmu realnego.
[łac. communis ‘wspólny’, ‘powszechny’],
Łukasiewicz Ignacy (Jan Józef), ur. 23 III 1822, Zaduszniki k. Tarnowa, zm. 7 I 1882, Chorkówka k. Krosna,
polski aptekarz, pionier europejskiego przemysłu naftowego.
Narodowa Demokracja (ND), obóz narodowodemokratyczny, endecja, obóz narodowy,
potoczne określenia działającego od końca XIX w. trójzaborowego obozu ideowo-politycznego, którego rdzeniem do lat 20. XX w. była Liga Narodowa, tajna, elitarna organizacja utworzona IV 1893 z inicjatywy R. Dmowskiego.
całokształt procesów chem. mających na celu zamianę obrazu utajonego, zawartego w napromieniowanym (naświetlonym) materiale fot., na trwały obraz widzialny utworzony z metalicznego srebra lub barwników.
