cechę

Encyklopedia PWN

[szablị; fr.],

wytrawne białe wino burgundzkie z okręgu Chablis;

[gr., ‘rozziew’, ‘pustka’, ‘bezkształt’],

filoz. pojęcie wywodzące się ze starożytnej greckiej mitologii i filozofii, synonim bezładu, nieokreśloności;

lit., teatr postać literacka silnie zindywidualizowana, określona przez zespół cech osobowych, zasad postępowania i nawyków, podporządkowanych jakiejś dominancie psychicznej,

charakteropatia

[gr. charaktḗr ‘piętno’, ‘cecha’, páthos ‘cierpienie’],

med. organiczne zaburzenie psychiczne, przejawiające się występowaniem dość trwałych zmian osobowości;

charakteryzacja

[gr. charaktērídzō ‘znaczę’, ‘odznaczam’],

w sztuce aktorskiej teatr., film. i telewizyjnej uwydatnianie na twarzy i w wyglądzie całej sylwetki cech wieku, osobowości, stanu, które wg scenariusza teatr. czy film. powinna posiadać postać odtwarzana przez aktora;

chemia

[gr. chēmeía ‘magia’],

nauka przyrodnicza zajmująca się budową, właściwościami substancji, ich jakościowymi i ilościowymi przemianami, warunkami, w których te przemiany zachodzą i efektami energetycznymi oraz zjawiskami, głównie elektrycznymi, które im towarzyszą.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>