charakteryzacja

charakteryzacja

[gr. charaktērídzō ‘znaczę’, ‘odznaczam’],

w sztuce aktorskiej teatr., film. i telewizyjnej uwydatnianie na twarzy i w wyglądzie całej sylwetki cech wieku, osobowości, stanu, które wg scenariusza teatr. czy film. powinna posiadać postać odtwarzana przez aktora;

środkami pomocniczymi przy charakteryzowaniu są: sztuczny zarost, brwi, rzęsy, peruka, nos, garb itp.; różne kolory skóry nadają szminki; charakteryzacji dokonuje sam aktor lub specjalista w tym rzemiośle — charakteryzator; charakteryzacja teatralna i film. różnią się dość znacznie — film wymaga ch. bardziej starannej i szczegółowej, ponieważ kamera zdjęciowa wykrywa najdrobniejsze usterki; w Polsce sztukę charakteryzacji doprowadzili do doskonałości aktorzy: W. Rapacki (ojciec) i K. Kamiński; geneza charakteryzacji wiąże się z maską używaną w teatrze gr. i teatrach konwencjonalistycznych; metodą pośrednią między maską a dzisiejszą charakteryzacją aktorską jest sposób malowania maski na twarzy, właściwy jeszcze obecnemu teatrowi chińskiemu.; wykonywana przez samego aktora lub przez charakteryzatora (zwłaszcza charakteryzacja filmowa).