bóstwo

Encyklopedia PWN

[tybet. t‘ang-ka ‘zwój’],

w buddyzmie tybetańskim malowidła na tkaninie wykorzystywane gł. podczas medytacji;

mit. celt. jedno z gł. bóstw Galów;

Telipinu, hetyckie Telepinu, pierwotnie protohetyckie Tali-p-inu,

w wierzeniach hetyckich bóg wegetacji, mający jednocześnie wiele cech boga burzy;

[tenno:; jap., ‘król nieba’],

tytuł japońskiego władcy, w Europie zwykle zw. mikado lub cesarzem;

[tenri kjo:; jap., ‘nauka o niebiańskiej zasadzie’],

jeden z najpopularniejszych japońskich nowych związków wyznaniowych, zał. przez Nakayamę Miki.

[gr.],

część doktryny rel. (teologii lub mitologii) zajmująca się kwestią genezy i pochodzenia bóstw;

Materiały dodatkowe