buraków
Encyklopedia PWN
nasiennik, wysadek,
roln. dwuletnia roślina w drugim roku wegetacji, wyrosła z sadzonki (np. korzeni buraka, cebul), uprawiana w celu uzyskania nasion siewnych.
leśn.:
roln. grupa roślin uprawnych, których gł. częścią użytkową są podziemne bulwy lub korzenie;
plantacja
uprawa specjalna (np. nasienna) lub wieloletnia, także pole obsiane roślinami kontraktowanymi (tytoń, burak, mak);
[łac.],
rośliny uprawiane (występujące także w stanie dzikim) gł. w celu dostarczenia surowca (np. nasion, łodyg, liści, lateksu, korzeni, owoców) dla różnych gałęzi przemysłu;
