bronić
Encyklopedia PWN
filozof gr.; jeden z eleatów, uczeń i przyjaciel Parmenidesa z Elei, jego następca w szkole eleackiej;
generał;
umowne określenie stanu stosunków międzynarodowych charakteryzujących się trwałym konfliktem, ale również niemożnością jego rozstrzygnięcia przez konfrontację militarną.
partia polit., powstała 1949 z połączenia zależnego od PZPR Stronnictwa Ludowego z pozbawionym samodzielności Polskim Stronnictwem Ludowym (1945–49).
wg prawa polskiego przestępstwo polegające na pomówieniu innej osoby (grupy lub instytucji) o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania;
pisarz francuski, główny przedstawiciel i teoretyk naturalizmu.
