bodźce
Encyklopedia PWN
biol. bodźce zewnętrzne (eksteroceptywne) wyzwalające działanie popędowe (np. instynktowe);
termodynamiczne bodźce, uogólnione siły termodynamiczne,
fiz. w termodynamice procesów nieodwracalnych wielkości będące przyczyną zachodzenia nieodwracalnych procesów transportu (przenoszenia energii, masy, ładunku itp.) w układzie termodynamicznym;
bodziec, podnieta,
fizjol. zmiana środowiska zewnętrznego lub wewnętrznego organizmu, prowadząca do pobudzenia swoistego narządu odbiorczego — receptora;
heterogenicznego sumowania bodźców prawo, reguła heterogenicznego sumowania (bodźców wyzwalających),
biol. fizjol. prawo sumowania bodźców zastosowane do etologii przez G. Seitza, któremu następnie N. Tinbergen nadał nazwę prawa heterogenicznego sumowania bodźców;
receptory
biol.:
[łac.],
