boczny

Encyklopedia PWN

grzbiet w Tatrach Wysokich, między dolinami Roztoki (na południowym wschodzie) a Waksmundzką (na północnym zachodzie), zakończenie bocznej grani, odgałęziającej się ze Świnicy, na wschód od przełęczy Krzyżne;

wóz bramowy,

maszyna jeżdząca na ogumionych kołach, przeznaczona do unoszenia, piętrzenia i ustawiania kontenerów na placach składowych (terminalach kontenerowych);

wpust,

techn. rowek w powierzchni bocznej elementów drewnianych, np. w deszczułkach posadzkowych, przeznaczony do wpuszczania wypustu (tzw. pióra).

Wren

[ren]

Sir Christopher Wymowa

, ur. 20 X 1632, East Knoyle, zm. 25 II 1723, Londyn,

angielski astronom i architekt; najwybitniejszy twórca baroku na Wyspach Brytyjskich.

Wrocław,

m. wojewódzkie (woj. dolnośląskie), pow. grodzki, na równinach Wrocławskiej i Oleśnickiej, nad Odrą i jej dopływami: Oławą, Ślęzą, Bystrzycą i Widawą; siedziba pow. wrocławskiego.

wyciąg stoczniowy,

wzdłużna lub boczna pochylnia, → slip.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>