bezpośrednie

Encyklopedia PWN

telewizja
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
metodol. doprowadzenie na podstawie przyjętych w danej nauce zasad (wnioskowania reguły) do uznania jakiegoś zdania (twierdzenia) za prawdziwe (u. całkowite) lub co najmniej prawdopodobne (u. częściowe);
przyjęty w niektórych państwach sposób powoływania prezydenta przez głosowanie powszechne i bezpośrednie (np. we Francji, od 1990 w Polsce) lub pośrednie (USA);
wyższa konieczność, stan wyższej konieczności,
prawo sytuacja, w której sprawca popełnia czyn zabroniony, ale czyn ten nie ma cechy bezprawności, gdyż sprawca działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego dobru (społ. lub jednostki), jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone nie przedstawia wartości większej niż dobro ratowane.
ekon. krajowy (wewnętrzny) zagregowany popyt;
aceton, propan-2-on, keton dimetylowy, dimetyloketon, CH3COCH3,
związek organiczny, najprostszy i najważniejszy keton acykliczny;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia