bezpieczeństwa
Encyklopedia PWN
instytucja państw. mająca na celu zdobywanie tajnych informacji z zakresu wojskowości, polityki i gospodarki innych państw;
5–6 XII 1994, spotkanie szefów państw lub rządów 52 państw uczestniczących w procesie Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie;
lustracja
przegląd, kontrola organizacji lub grupy osób;
[łac.],
Urząd Ochrony Państwa (UOP),
w Polsce organ centralny, powołany na mocy ustawy z 6 IV 1990 w miejsce Służby Bezpieczeństwa (SB), zlikwidowanej na fali przeobrażeń polit. 1989; celem utworzenia UOP było zapewnienie ochrony bezpieczeństwa państwa i jego ustroju konstytucyjnego.
dokument podpisany 1 VIII 1975 w Helsinkach na zakończenie obrad 3. fazy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie przez szefów państw i rządów 33 państw Europy (bez Albanii), Stanów Zjednoczonych i Kanady;
