bałtycki
Encyklopedia PWN
tancerz, baletmistrz;
wrzosiec bagienny, pot. wrzosowiec, Erica tetralix,
gatunek zimozielonej rośliny zdrewniałej — krzewinki z rodziny wrzosowatych podobnej do wrzosu, występującej w zachodniej i północnej Europie, w warunkach klimatu umiarkowanego mor.;
wschodnie formacje Wehrmachtu, niem. Osttruppen,
formacje wojsk. tworzone na terytoriach ZSRR okupowanych przez Niemców spośród miejscowej ludności i byłych żołnierzy Armii Czerwonej;
Wschodnioeuropejska, Nizina, ros. Wostọczno-Jewropiẹjskaja rawnịna, Rụsskaja rawnịna,
obszar nizinny we wschodniej Europie, w Rosji, na Białorusi i Ukrainie, Estonii, Łotwie, Litwie i Mołdawii, częściowo w Polsce (zachodni skraj pobrzeży i pojezierzy Wschodniobałtyckich, Wysoczyzn Podlasko-Białoruskich, Polesia, Wyż. Wołyńsko-Podolskiej);
wschodnioeuropejska platforma, Fennosarmacja,
geol. platforma prekambryjska obejmująca Niz. Wschodnioeuropejską, większą część Płw. Skandynawskiego, północno i północno-wschodnie obszary Polski;
Wyborg, 1918–40 Viipuri,
m. w Rosji, w obwodzie leningradzkim, 130 km na północny zachód od Petersburga, na Przesmyku Karelskim, nad Zat. Wyborską (Morze Bałtyckie); ośrodek adm. rejonu.
