Płw Skandynawskiego
Encyklopedia PWN
proces poznawania przestrzeni geogr. na Ziemi.
Galdhøpiggen
najwyższy szczyt G. Skandynawskich i Płw. Skandynawskiego, w południowej Norwegii, w masywie Jotunheimen, na północny wschód od Sognefjorden;
[gạlhöpigən] 
,
,
Götaland
kraina geogr.-hist. w Szwecji, w południowej części Płw. Skandynawskiego (bez płw. Skania), na południe od jez.: Wener, Hjälmar i Melar, między cieśn. Kattegat a M. Bałtyckim, obejmuje także wyspy: Gotlandię i Olandię;
[jọ̈:taland],
Laponia, fiń. Lappi, szwedz. Lappmark, Lappland,
kraina w północnej Europie, na Płw. Skandynawskim i Płw. Kolskim; w większości położona poza północnym kołem podbiegunowym;
staroskandynawska literatura, literatura staronordyjska,
zapisy lit., kultowe i hist., powstałe IX–XIV w. na terenach geograficznie i historycznie przynależnych do Skandynawii (oprócz Płw. Skandynawskiego także Islandia, Płw. Jutlandzki, Zelandia, Fionia, W. Owcze), uważane za jej wspólne dziedzictwo piśmiennicze.
