baldachim
Encyklopedia PWN
poeta żydowski, tworzący w języku hebrajskim;
w kulturze islamu siedzisko tronowe, zwykle w kształcie niskiej platformy umieszczonej pod baldachimem, wyścielonej kobiercami i poduszkami, na którym władca siedział „po turecku”;
Stwosz Wit, właśc. W. Stosz, W. Stvos, Veit Stoss, ur. 1447 lub 1448, Horb am Neckar (pd. Szwabia), zm. 1533, Norymberga,
niemiecki rzeźbiarz, grafik i malarz, wybitny przedstawiciel późnego gotyku.
tapiseria
tkanina dekoracyjna naśladująca obraz, tkana na krośnie poziomym lub pionowym na podstawie kartonów wykonanych przez malarzy.
[fr.],
tron
honorowe miejsce monarchy, dostojnika świeckiego lub kościelnego, w formie fotela lub krzesła, umieszczone zazwyczaj pod baldachimem i na podwyższeniu;
[gr.],
wzgórze w Krakowie, na l. brzegu Wisły, w I dzielnicy samorządowej Stare Miasto;
