automatyka
Encyklopedia PWN
silnik elektryczny stosowany w układach automatyki jako element nastawczy — każdej wielkości wejściowej elektr. odpowiada jednoznacznie określona wartość wielkości wyjściowej mech. (np. położenie kątowe, prędkość obrotowa).
konstruktor lotniczy.
elektromechanik i automatyk;
półprzewodnikowy przyrząd optoelektroniczny, złożony z pary elementów: fotoemitera (na wejściu) i fotodetektora (na wyjściu), umieszczonych we wspólnej obudowie, izolowanych elektrycznie i sprzężonych optycznie;
układ logiczny, układ cyfrowy,
układ (zwykle elektroniczny) przetwarzający sygnały dwustanowe — o 2 wyraźnie rozróżnialnych stanach log., odpowiadających 0 i 1; działanie u.l. opisuje się za pomocą funkcji logicznej;
automatyk amer., pochodzenia azerbejdżańskiego;