apokalipsa
Encyklopedia PWN
apokryfy
religiozn. starożytne pisma religijne — żydowskie i chrześcijańskie, które nawiązują do literatury biblijnej, ale nie weszły do kanonu.
[gr. apókryphos ‘ukryty’],
Alfa i Omega, A i Ω,
pierwsza i ostatnia litera alfabetu greckiego;
ukr. pisarz i eseista;
zespół symboli i charakterystycznych motywów związany z oddziaływaniem apokaliptyki na piśmiennictwo greckie, syryjskie i hebrajskie (literatura talmudyczna), pisma kumrańskie;
Armagedon
nazwa równiny w Palestynie, wymieniona w Starym Testamencie; w Apokalipsie św. Jana — symbol. miejsce ostatecznej zguby wrogów Boga.
[gr. < hebr.],
zbiór ksiąg świętych w judaizmie i chrześcijaństwie.