alegoryczny
Encyklopedia PWN
Abramowicz Szalom Jaakow, pseud. Mendele Mojcher Sforim, ur. 20 XI 1836, Kopyl k. Mińska, zm. 8 XII 1917, Odessa,
pisarz żydowski, tworzący w języku hebrajskim, później także w jidysz;
alegoria
lit., szt. plast. w literaturze motyw lub zespół motywów, który poza znaczeniem dosłownym i bezpośrednio przedstawionym ma ukryte znaczenie dodatkowe, pozostawione domyślności czytelnika lub wyjaśnione przez autora;
[gr. allēgoría < allēgoreín ‘mówić w przenośni’, ‘obrazowo’],
gałąź sztuki greckiej okresu hellenistycznego 323–30 r. p.n.e. tworzona w Egipcie, głównie w Aleksandrii (stąd nazwa), równocześnie ze sztuką egipską.
niemiecki malarz, rysownik, miedziorytnik, rytownik i mistrz budowlany;
Anastazy Synajski, Anastazy z Synaju, Anastazy Synaita, gr. Anásios Synaítēs, święty prawosł., ur. ok. 610, zm. 701,
gr. mnich i opat klasztoru na G. Mojzesza (Synaj);
niem. pisarz katolicki;
