ale
Encyklopedia PWN
al secco
technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na suchym tynku barwnikami zmieszanymi z wodą;
[al sẹkko; wł.],
architekt turecki;
malarz irański; działał ok. 1735–80;
władca afryk. państwa Songhaj 1464–92;
irański malarz-emalier; działał ok. 1800–1820 na dworze Fath Ali Szaha z dynastii kadżarskiej;
czwarty kalif prawowierny, brat stryjeczny i zięć proroka islamu Mahometa;