absolutne
Encyklopedia PWN
absolut
w tradycji filozoficznej byt wolny od niedoskonałości, bez przyczyny, od niczego niezależny, istniejący sam z siebie, nie określony ani ograniczony, pojmowany na ogół jako wieczna, jedyna i konieczna podstawa rzeczywistości, od której wszystko inne jest zależne (nous, absolutny duch, absolutna idea, Bóg).
[łac. absolutus ‘zupełny’, ‘bezwględny’],
Dżungarska, Kotlina, Junggar Pendi,
tektoniczna kotlina śródgórska w północno-zachodnich Chinach, między górami: Tienszan na południu, Ałtaj na północy i Tarbagataj na zachodzie; na wschodzie łączy się z Gobi, na zachodzie przez Bramę Dżungarską z kotliną jez. Bałchasz w Kazachstanie;
astr. reguła mówiąca, że prędkość wzajemnego oddalania się galaktyk we Wszechświecie jest proporcjonalna do ich odległości;
astr. natężenie oświetlenia powierzchni promieniowaniem elektromagnetycznym wysyłanym przez dany obiekt astronomiczny, czyli ilość energii docierająca w jednostce czasu od danego obiektu do jednostkowej powierzchni prostopadłej do kierunku padania promieniowania.
filozof grecki, twórca neoplatonizmu.
