Zarządzanie
Encyklopedia PWN
business reengineering
ekon. metoda zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na radykalnym projektowaniu od nowa procesów gospodarczych w celu przełomowej poprawy;
[bı̣znəs rıendżını̣ərıŋ; ang., ‘reinżynieria’, ‘przebudowa’],
ojciec Tomasza, ekonomista;
ekonomia
nauka badająca społeczny proces gospodarowania.
[gr. oíkos ‘dom’, nómos ‘prawo’],
ekon. metoda organizacji pracy i zarządzania wielkim przedsiębiorstwem, wprowadzona 1913 przez H. Forda w jego zakładach Ford Motor Company; metoda ta jest także zwana kierunkiem przemysłowym w zarządzaniu albo kierunkiem techniczno-fizjologicznym; twórcza kontynuacja tayloryzmu;
ekon. w szerszym znaczeniu gospodarka, w której pracownicy i ich organizacje mają wpływ na zarządzanie przedsiębiorstwem; w węższym — oznacza udział pracowników w zysku przedsiębiorstwa;
inform. narzędzie do formułowania programów dla komputerów; jest językiem formalnym, którego składnia określa zasady zapisu programów (w sposób jednoznaczny i łatwy do analizy), a semantyka przypisuje programom ich interpretację (określa efekty działania programu zapisanego w języku programowania).
