business reengineering
 
Encyklopedia PWN
business reengineering
[bı̣znəs rıendżını̣ərıŋ; ang., ‘reinżynieria’, ‘przebudowa’],
ekon. metoda zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na radykalnym projektowaniu od nowa procesów gospodarczych w celu przełomowej poprawy;
twórcą pojęcia i jego definicji jest M. Hammer. Istotą business reengineeringu jest skoncentrowanie się na procesach. Zgodnie z wizją prezentowaną przez twórców tej metody zarządzania, przedsiębiorstwa w XXI w. będą zorganizowane wokół procesu, a nie jak dotychczas wokół funkcji, które spełniają. Menedżerowie będą szkolić i projektować, a nie nadzorować i kontrolować, pracownicy zaś będą wykonawcami procesu, a nie wykonawcami zadań i będą rozumieć zasady działania swoich przedsiębiorstw. Sama firma będzie dynamiczną, elastyczną, pełną przedsiębiorczości organizacją zdolną szybko i proaktywnie reagować na zmieniające się stosunki rynkowe i potrzeby klienta. Firmy zorganizowane w tradycyjne hierarchiczne i biurokratyczne struktury nie sprostają konkurencji firm, które dokonały procesów reinżynierii. Firmy, które wprowadziły business reengineering, odniosły sukces rynkowy z powodzeniem konkurując ze znanymi i dobrze osadzonymi w gałęzi: sieć handlowa Wal-Mart odniosła sukces rynkowy, konkurując z wielką siecią Searsa, Microsoft z IBM, czy też japońskie firmy samochodowe Toyota, Nissan i Honda, współzawodnicząc na rynku z General Motors.
Elżbieta Weremowicz
Bibliografia
M. Hammer, J. Champy Reengineering w przedsiębiorstwie,Warszawa 1996;
M. Hammer Reinżynieria i jej następstwa,Warszawa 1999.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia