Wykopaliska
Encyklopedia PWN
archeologia
nauka historyczna badająca przeszłość dawnych społeczeństw (głównie na podstawie wykopalisk), źródłoznawcza dziedzina szeroko pojmowanej historii (łącznie z prahistorią).
[gr. archḗ‘zasada’, ‘podstawa’, ‘starożytny’, ‘dawny’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
archeolog amerykański;
Efez, gr. Éphesos,
ruiny starożytnego miasta w zachodniej Turcji, w ilu İzmir, w pobliżu wybrzeża M. Egejskiego, na zachód od m. Selçuk.
Eleusis, Elefsis, Elẹfsina, Eleusís, Eleúsina,
m. w środkowej Grecji, w regionie Attyka, nad Zat. Sarońską (M. Egejskie), na północny zachód od Aten.
Epidaur, Epịdawros, Epídauros,
m. w staroż. Grecji, w Argolidzie, w północno-wschodniej części płw. Peloponez, na południowy wschód od Koryntu.
archeolog fr., pochodzenia ukr.;
