Urzędy centralne
Encyklopedia PWN
Centralny Urząd Planowania (CUP),
organ planowania gospodarczego w Polsce 1945–49 i 1989–96;
urzędy dworskie, państw.-centralne i lokalne, ziemskie, miejskie i wiejskie w Polsce i W. Księstwie Litew. do 1795.
ostatnia instancja władz zajmujących się sprawami ludności chłopskiej w Królestwie Pol., zał. 1865 przy Komitecie Urządzającym do spraw Królestwa Polskiego;
w Polsce centralny organ administracji rządowej, o krajowym zasięgu działania, zorganizowany na zasadzie jednoosobowego kierownictwa,
centralny organ administracji rządowej w Polsce;
Materiały dodatkowe
Tabele, zestawienia
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
