Tańce-polskie
Encyklopedia PWN
pantomima
rodzaj widowiska teatralnego, w którym dominuje ekspresja ciała mima;
[gr. pantómimos ‘naśladujący wszystko’],
reżyser;
pensja
w Polsce od XVIII w. prywatna szkoła ogólnokształcąca, zwykle z internatem, najczęściej żeńska;
[łac.],
malarz i rysownik, jeden z prekursorów impresjonizmu w Polsce.
polka
muz. czeski taniec wirowy, dwumiarowy (w metrum 2/4), w szybkim tempie, z charakterystyczną formułą rytmiczną: 2 szesnastki i ósemka;
[czes.],
rozpowszechniona nazwa zwyczajów i obrzędów najczęściej związanych z letnim przesileniem Słońca, praktykowanych w tzw. noc świętojańską (z 23 na 24 VI), a także w okresie Zielonych Świąt;
