Równe
Encyklopedia PWN
mat. dla danej krzywej i jej punktu P — prosta, która jest granicznym położeniem siecznych tej krzywej przechodzących przez punkt P (drugi punkt przecięcia siecznej z krzywą zbliża się do punktu P).
sucha igła, suchoryt,
technika graficzna ryta, także nazwa odbitki wykonanej tą metodą;
terytorium historyczne w dorzeczu górnej i środkowej Odry.
środek ciężkości, barycentrum,
mat. pojęcie odpowiadające intuicji znajdowania dla figury (bryły) ograniczonej, w której rozmieszczono masy, takiego punktu, w którym moment statyczny jest równy zeru (środek masy).
telewizja
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
