RZYM

Encyklopedia PWN

Apollo, Apóllōn,

mit. gr. syn Zeusa i Leto, bliźniaczy brat Artemidy; według wielu badaczy najbardziej helleński spośród bogów greckich, opiekun młodzieży w okresie wychowywania przez muzykę i taniec, źródło ładu we wspólnocie, pan oczyszczeń i lecznictwa oraz sztuki wieszczej.

Apollo Belwederski,

jedna z najsłynniejszych rzeźb starożytnych;

Apollo z Wejów,

etruski posąg terakotowy wys. 181 cm, wykonany w końcu VI w. p.n.e.;

Apollonia, Apollōnía,

stanowisko archeol. w Albanii, w prefekturze Fier;

Apollonios, Apollṓnios, żył w I w. p.n.e.,

syn Nestora z Aten, gr. rzeźbiarz i kopista;

apoteoza

[gr. apothéōsis ‘ubóstwienie’],

religiozn. akt uznania istoty ludzkiej za bóstwo;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>