Pojezierza Leszczyńskiego
Encyklopedia PWN
południowa część Pojezierzy Południowobałtyckich, między dolinami: Odry na południowym zachodzie i Warty na północnym wschodzie;
Południowobałtyckie, Pojezierza, niem. Südbaltischer Landrücken,
część Niżu Środkowoeur., w Polsce i Niemczech ograniczona od północy Pobrzeżem Południowobałtyckim, od południa — zasięgiem zlodowacenia Wisły, stanowiącym wyraźną granicę krajobrazową;
zachodnia część Pojezierza Leszczyńskiego, między Kotliną Kargowską i Doliną Środkowej Obry na północy oraz Pradoliną Głogowską i Wysoczyzną Leszczyńską na południu, na wschodzie sąsiaduje z Pojezierzem Krzywińskim i Równiną Kościańską;
środkowa część Pojezierza Leszczyńskiego;
woj. (od I 1999) w zachodniej Polsce;
Warciańsko-Odrzańska, Pradolina, Pradolina Berlińska,
region w środkowozachodniej Polsce i Niemczech, między pojezierzami: Lubuskim i Wielkopolskim na północy a Wzniesieniami Zielonogórskimi i Pojezierzem Leszczyńskim na południu, część tzw. pradoliny warszawsko-berlińskiej;
