Południowobałtyckie, Pojezierza
 
Encyklopedia PWN
Południowobałtyckie, Pojezierza, niem. Südbaltischer Landrücken,
część Niżu Środkowoeur., w Polsce i Niemczech ograniczona od północy Pobrzeżem Południowobałtyckim, od południa — zasięgiem zlodowacenia Wisły, stanowiącym wyraźną granicę krajobrazową;
obejmują obszary o młodoglacjalnym krajobrazie, w Niemczech: pojezierza: Szlezwicko-Holsztyńskie, Meklemburskie, Brandenburskie, Barnimskie; w Polsce pojezierza: Zachodniopomorskie, Wschodniopomorskie, Południowopomorskie, Iławskie, Chełmińsko-Dobrzyńskie, Lubuskie, Wielkopolskie oraz ograniczające je pradoliny: od północy Toruńsko-Eberswaldzka, od południa Warciańsko-Odrzańska, a także leżące na południe od niej Pojezierze Leszczyńskie i Wzniesienia Zielonogórskie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia