Południowopomorskie, Pojezierze

Południowopomorskie, Pojezierze,

część Pojezierzy Południowobałtyckich, między doliną Odry na zachodzie a doliną Wisły na wschodzie, na południe od moren czołowych fazy pomor. zlodowacenia Wisły i na północ od Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej;

pow. ok. 17,8 tys. km²; leży na szlaku odpływu wód polodowcowych, które usypały rozległe piaszczyste równiny (sandry) wzdłuż biegu Drawy, Gwdy, Brdy i Wdy; między nimi występują wysoczyzny morenowe — wysokość do 223 m (na zachód od Człuchowa); liczne jeziora, gł. wytopiskowe, do największych należą: Wdzydze (14,6 km²), Charzykowskie (13,6 km²), Pile, Betyń, Szczytno; P.P. jest suchsze i cieplejsze od pojezierzy Zachodniopomorskiego i Wschodniopomorskiego; gleby przeważnie piaszczyste, stąd też charakterystycznym zbiorowiskiem roślinnym są bory sosnowe (największe — Bory Tucholskie, pow. ok. 3000 km²). P.P. dzieli się na 12 mniejszych jednostek fizycznogeogr.; gł. m.: Gorzów Wielkopolski, Piła, Szczecinek, Chojnice, Wałcz.