Meklemburskie
Encyklopedia PWN
Meklemburskie, Pojezierze, Mecklenburgische Seenplatte,
zachodnia część Pojezierzy Południowobałtyckich, w północno-wschodnich Niemczech, między dolinami dolnej Łaby i dolnej Odry;
Meklemburska, Zatoka, Mecklenburger Bucht,
zatoka Morza Bałtyckiego, u brzegów Niemiec;
Albrecht Meklemburski, ur. między 1338 a 1340, zm. 31 III lub 1 IV 1412,
król Szwecji 1364–89 oraz książę Meklem burgii (jako Albrecht III) 1384–1412,
Brandenburgia, Brandenburg 
,
kraj związkowy (od 1990) we wschodnich części Niemiec;
,
Niemiecka, Nizina, Nizina Północnoniemiecka, Norddeutsches Tiefland, Norddeutsche Tiefebene,
część Niz. Zachodnioeuropejskiej, w Niemczech, pomiędzy dolinami Odry i Nysy Łużyckiej na wschodzie a doliną Ems na zachodzie, morzami: Północnym i Bałtyckim na północy a Średniogórzem Niem. i Masywem Czeskim na południu;
Południowobałtyckie, Pobrzeża, niem. Südbaltische Küstenländer,
część Niżu Środkowoeur. wzdłuż wybrzeży Morza Bałtyckiego, obejmująca niziny nadmor. od nasady Płw. Jutlandzkiego po płw. Sambia, w Niemczech, Polsce i Rosji (obwód królewiecki);
