Pieniądz
Encyklopedia PWN
pieniądze papierowe wypuszczone do obiegu 1769 w Rosji, 1789 we Francji, gdzie początkowo miały charakter bonów hipotecznych, oprocentowanych w wysokości 5%, a zabezpieczonych dobrami nar.;
ekon. systemy powiązań i zależności między różnego rodzaju instytucjami bankowymi, zwykle określone przez prawo bankowe w danym kraju, które ustala m.in. rolę banku centralnego, rodzaje banków, ich zakres działania oraz zadania nadzoru bankowego.
ekon. model makroekonomiczny stworzony 1937 przez R. Hicksa, ujmujący jednocześnie zjawiska zachodzące na rynku dóbr i usług oraz rynku pieniężnym.
płacidło
pieniądz przedmiotowy, forma pieniądza odmienna od monet i pieniędzy papierowych;
[czes. platidlo ‘środek płatniczy’],
ekon. określenie popytu na pieniądz wprowadzone przez J.M. Keynesa; ściślej — wyjaśnienie Keynesa, dlaczego podmioty gospodarcze trzymają gotówkę w warunkach, gdy stopa procentowa (rekompensata za rezygnację z płynności) jest dodatnia.
zjawisko kryminalne występujące pod wieloma postaciami w skali międzynarodowej i krajowej, którego nie można ściśle ograniczyć stanem faktycznym jednego, pojedynczego przestępstwa.
