płacidło
 
Encyklopedia PWN
płacidło
[czes. platidlo ‘środek płatniczy’],
pieniądz przedmiotowy, forma pieniądza odmienna od monet i pieniędzy papierowych;
jego wartość opierała się bądź na użyteczności pełniącego tę funkcję towaru, bądź na powszechnej umowie; płacidła zazwyczaj pojawiały się przed powstaniem monetarnych form pieniądza, np. grzebienie w starożytnych Chinach, bydło w starożytnej Italii, skóry i płótno na terenach Słowiańszczyzny; powszechnym płacidłem były pręty żelaza, siekierki, sól, futra, później także przedmioty pozbawione wartości użytkowej, np. bryłki kruszców, niewielkie kawałki płótna lub skóry; niekiedy płacidło zaspokajało niedostatek obiegu pieniężnego lub brak zaufania do pieniądza (np. tytoń w Wirginii w XVII w., skórki na Wyspach Owczych w 1. połowie XIX w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia