PELOPONEZ
Encyklopedia PWN
Lawrion, Laúrion, Laúreion,
górzysty obszar w południowo-wschodniej Attyce (Grecja) ze złożami srebra i ołowiu, eksploatowanymi od VI w. p.n.e.;
Lutraki, Lutrạki, Loutráki,
m. w środkowej Grecji w regionie Peloponez, nad Zat. Koryncką (M. Jońskie), w pobliżu zachodniego wejścia do Kanału Korynckiego, u podnóża gór Jerania, na północny wschód od Koryntu.
państwo istniejące 1204–61, utworzone w wyniku zdobycia 12 IV 1204 Konstantynopola przez krzyżowców podczas IV wyprawy krzyżowej (krucjaty);
Mani, gr. Mánē,
hist. okręg autonomiczny na środkowym półwyspie południowego Peloponezu;
Mantineja, Mantíneia,
staroż. miasto gr., w środkowej części Peloponezu, na północ od współcz. m. Tripolis.
Manuel II Paleolog, ur. 27 VII 1350, Konstantynopol, zm. 21 VII 1425, tamże,
cesarz bizant. od 1391, syn Jana V Paleologa i Heleny Kantakuzeny;
