Odo
Encyklopedia PWN
bizant. parafraza żywota Buddy, autorstwa mnicha Jana z klasztoru św. Saby w Palestynie, z poł. X w.;
rodzaj roślin nagozalążkowych drzewiastych z rodziny cyprysowatych, z jedynym gat., ż. japońskim (T. dolabrata), występującym w wilgotnych górskich lasach Japonii (na wyspach Honsiu, Kiusiu i Sikoku), na wys. od 400 do 1000 m;
termin wprowadzony do socjologii religii przez G. Le Brasa w związku z badaniami nad religijnością we Francji;
jezioro na Pojezierzu Ełckim (woj. warm.-mazur.), na południowy wschód od w. Kruklanki, na wys. 134 m;
zespół właściwości fiz., chem. i biol. gleby, który zapewnia rosnącym na niej roślinom właściwe warunki wegetacji, zwłaszcza składniki pokarmowe, wodę i powietrze glebowe;
Żyzny Półksiężyc, arab. Al-Hilāl al-Khaṣīb, ang. Fertile Crescent,
kraina stanowiąca najżyźniejszą część obszaru Bliskiego Wschodu;
