Oczko
Encyklopedia PWN
gruba wełn. lub półwełn. dzianina o wydłużonych oczkach, obustronnie drapana;
spieki sproszkowanych trudno topliwych węglików metali (np. węglików: wolframu, molibdenu, tytanu, tantalu lub wanadu) z metalem wiążącym (spoiwem jest zwykle kobalt lub nikiel)
część procesu wychowania, przygotowanie człowieka do uczestniczenia w kulturze fizycznej;
geol. zagłębienie bezodpływowe pochodzenia polodowcowego, zwanego oczkiem polodowcowym, powstałe wskutek wytopienia brył martwego lodu pogrzebanego w utworach morenowych lub sandrowych.
mat. zdarzenie losowe o prawdopodobieństwie równym l, tj. takie, które na pewno zajdzie, np. wyrzucenie nie więcej niż 6 „oczek” w jednym rzucie sześcienną kostką do gry.
ojciec Tadeusza Bogdana, architekt;
