Litwie
Encyklopedia PWN
nadzwyczajna zmiana w stosunkach własności ziemi wprowadzona na drodze ustawowej ze względów społecznych, narodowych, politycznych lub, rzadziej, ekonomicznych, polegająca na wywłaszczeniu wielkich posiadaczy z całości lub części ich ziemi i rozparcelowaniu jej między bezrolnych lub małorolnych chłopów z jednoczesnym nadaniem im tytułu własności.
w dawnej Polsce urzędnik nadworny opiekujący się stołem panującego, od 1569 odrębny na Litwie;
Taryba , właśc. Lietuvos Taryba, Rada Litewska,
reprezentacja społeczeństwa litew., wyłoniona IX 1917;
brat Eustachego, archeolog i krajoznawca;
Wileński Kraj, Vilniaus krãštas,
litewska nazwa używana na określenie Wileńszczyzny należącej w okresie międzywojennym do Polski;
Aaron Ben Jakub z Karlina, ur. 1736, zm. 1772,
jeden z pierwszych przywódców chasydzkich na Litwie, protoplasta dynastii cadyków (nadal działającej w Izraelu);