LEPSZY
Encyklopedia PWN
fizyk austriacki.
bon ton
nienaganny sposób bycia; dobry ton.
[bą tą̣; fr.],
Bona Dea
mit. rzym. bogini, której imię stanowiło tabu, utożsamiana z Mają lub gr. Damią;
[łac., ‘dobra bogini’],
piłkarz, pomocnik;
ekon. zniżka od ustalonej ceny towaru lub produktu na rzecz nabywcy,
bonifratrzy
zakon z regułą św. Augustyna; zgromadzenie zakonne bonifratrów zostało założone 1540 w Grenadzie przez św. Jana Bożego i zatwierdzone 1571 przez papieża Piusa V;
[łac., ‘dobrzy bracia’],
Zakon Szpitalny Świętego Jana Bożego, łac. Ordo Hospitalarius sancti Joannis de Deo (OH),
