Księżyc
Encyklopedia PWN
halo
zjawisko optyczne w atmosferze ziemskiej wywołane załamaniem i odbiciem promieniowania świetlnego (Słońca lub Księżyca) na kryształkach lodu, zwykle w chmurach cirrostratus lub mgle lodowej;
[gr.],
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
automatyczny pojazd księżycowy, zdalnie sterowany drogą radiową z Ziemi, zbudowany w ZSRR, przeznaczony do samodzielnego prowadzenia badań na powierzchni Księżyca;
astr. zmienne w czasie odkształcenia powierzchni i przemieszczenia masy wewnątrz obiektu astronomicznego, spowodowane oddziaływaniem innego obiektu;
zespół norm prawnych, gł. międzynar., określających status prawny kosmosu, tj. przestrzeni kosm. i ciał niebieskich, oraz regulujących działalność państw i in. podmiotów w kosmosie.
satelita naturalny, księżyc,
ciało niebieskie obiegające planetę;
