Kościan
Encyklopedia PWN
archeol. krąg kultur wczesnych faz paleolitu górnego (40–26 tys. lat temu) strefy wyżynnej Europy od Hiszpanii po Ukrainę oraz Bliski Wschód, często łączonych z rozprzestrzenieniem się Homo sapiens sapiens;
archeol. kultura paleolitu górnego, należąca do kultur graweckich, występująca w środkowej Europie, datowana na 29–24 tys. lat temu;
ziemianin, działacz społeczny i gospodarczy w Wielkopolsce;
archeol. jednostka kulturowa wczesno- i środkowoholoceńska, zw. też kulturą maglemoską, zajmująca obszar niżu północnoeur. od Wysp Brytyjskich po Polskę;
archeol. zespół zabiegów związanych z obróbką określonego typu surowca naturalnego (np. kam., krzemienny, rogowy, kościany itd.).
archeol.:
