oryniackie kultury,
archeol. krąg kultur wczesnych faz paleolitu górnego (40–26 tys. lat temu) strefy wyżynnej Europy od Hiszpanii po Ukrainę oraz Bliski Wschód, często łączonych z rozprzestrzenieniem się Homo sapiens sapiens;
oryniackie kultury
Encyklopedia PWN
bogaty zestaw form narzędzi krzemiennych (drapacze łódkowate i pyskowate, zagięte rylce, wiórcowce z retuszem schodkowym, ostrza, drobnoretuszowane wiórowce i in.), przemysł rogowy i kościany (płaskie ostrza, buławy), plastyka figuralna; w skład tego kręgu wchodzą m.in. kultury: oryniacka właściwa, Krems, circejska, olszewska; genezę kultur oryniackich wiąże się z pojawieniem najwcześniejszych przedstawicieli Homo sapiens fossilis; nazwa od jaskini Aurignac w dep. Haute-Garonne we Francji.